کشاورزی شهری (Urban Farming)، مجموعه فعالیتهای کشاورزی یا باغبانی است که در یک محیط شهری اتفاق می افتد. با توجه به محدودیت های فضایی در محیط شهری، کشاورزی شهری می تواند بسیار خلاق باشد (مانند باغبانی فشرده روی صفحه های بزرگ افقی یا باغبانی عمودی در فضاهای کوچک بین ساختمان ها). در کشاورزی شهری چالش هایی متفاوت و انحصاری وجود دارد که درکشاورزی متعارف با آن روبرو نیستیم.  مهمترین چالشها کمبود فضا، آلاینده های موجود یا ایجاد شده در محیط شهر و محدودیت نور طبیعی  است.

مصادیق کشاورزی شهری :

• کشت درحیاط خلوت یا بالکن:

پرورش مواد غذایی در حیاط خلوت خانه یا بالکن (محصولات این گلخانه ها درخانواده مصرف می شود و در برخی مواقع به دوستان و همسایگان هدیه  داده می شود)

• بوستان در حاشیه خیابان:

بعضی خیابانها به صورتی طراحی می شوند که کاربرد دوگانه داشته باشند؛ یعنی در کنار استفاده معمول کاربرد تفریحی نیز دارند.

• ریز-باغ (باغ تاکتیکی):

کشت گیاهان در فضاهای کوچک موجود(از روشهای ساده و ارزان استفاده می شود، مانند استفاده از بطریهای آب بجای گلدان و نصب آنها روی دیوار).

• گلخانه ها:

گلخانه های ساخته شده در مجتمع های مسکونی، یا تجاری که کاربردهای شخصی یا عمومی دارند.

• باغداری در جنگل:

احداث باغ در جنگل های شهری (مصنوعی یا طبیعی)

• بام سبز

استفاده از فضای روی سقف برای رشد گیاهان تزئینی یا خوراکی.

• دیوارهای سبز

استفادهاز فضای دیوارهای داخلی و خارجی برای رشد گیاهان تزئینی و مواد خوراکی

• مزارع عمودی

استفادهاز سازه های موجود یا سازه های ویژه جهت نصب گلدانها به صورت عمودی

• دام پروری شهری

پرورش حیوانات برای تولید غذا در محیط شهری (مانند مرغ و ماهی)

• فرآوری  شهری

فرآوری محصولات تولید شده در خارج از شهر یا محیط شهری

• آکواپونیک (Aquaponics)

ترکیب روشهای آبزی پروری و پرورش گیاهان